من اى خدا، بنده توام كه او را به دعا امر فرمودى و او لبيك و سعديك گويان اظهار كرد
كه اينك منم، اى پروردگار بنده اى كه در پيشگاهت به خاك ذلت و عبوديت افتاده.
منم آنكه خطاها بر پشتش بس سنگينى كرده است و منم آنكه عمرش در گناه فانى
شده است. و منم آنكه با نادانى تو را نافرمانى كرده در حالى كه تو شايسته نافرمانى
او نبودى.
اكنون، اى خداى من، آيا در باره كسى كه به درگاهت دعا مى كند ترحم خواهى كرد تا
بر دعا بيفزايم؟ و آيا آن را كه به درگاهت گريه كند مى آمرزى تا بيشتر گريه كنم؟
